Wizyta papieża w Iraku

Papież w Iraku nawiązywał do najnowszej historii kraju, który wykrwawił się podczas kolejnych wojen i fali terroru, rozpętanej przez dżihadystów. Mówił o dramacie wojny, pladze terroryzmu i konfliktów religijnych. Nawoływał irackie władze do solidarności na rzecz najbardziej bezbronnych i potrzebujących. 

 

„Nie ustawajmy w modlitwie i o nawrócenie serc i o triumf kultury życia, pojednania i miłości braterskiej z poszanowaniem różnic tradycji religijnych, w dążeniu do budowania przyszłości opartej na jedności i współpracy wszystkich ludzi dobrej woli, na miłości braterskiej, która uznaje podstawowe wartości naszego wspólnego człowieczeństwa.” 

 

Pierwsza pielgrzymka Franciszka od wybuchu pandemii odbyła się do kraju pogrążonego w ciężkim kryzysie sanitarnym i będącego w ciągle niestabilnej sytuacji politycznej. 

 

„Sama podróż apostolska wydaje się szczególna i chyba najbardziej znacząca w czasie jego ośmioletniego pontyfikatu, ponieważ Ojciec Święty mimo tego, że przestrzegałem o przed zagrożeniami wynikającymi z faktu niepokojów w Iraku, tę podróż podjął z głębi serca, w takim duchu, wspierania i pocieszania braci, którzy w ostatnich latach byli szczególnie doświadczeni przez przemoc państwa islamskiego.” 

 

Wizyta obfitowała w wydarzenia o wymiarze historycznym. To przede wszystkim spotkanie papieża z przywódcą szyitów Alim as-Sistanim oraz spotkanie ekumeniczne w Ur, na ziemi Abrahama, w kolebce chrześcijaństwa, judaizmu i islamu. Ojciec Święty rozmawiał też z władzami Iraku. 

 

„Głęboka rana, która uderzyła w Irak, wymaga, aby Irak był areną konsensusu i mostem komunikacji, współpracy między krajami regionu, a nie areną konfliktów i sporów”. 

 

Na zakończenie pielgrzymki na stadionie w Irbilu, Franciszek odprawił mszę dla około 4,5 tys. wiernych. Było to jedyne takie masowe wydarzenie.