O śmierci muzyka powiadomił redaktor naczelny magazynu „Jazz Forum”. Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz - wielka osobistość polskiego jazzu - był też znanym i cenionym autorem muzyki do seriali i filmów. "Czterdzieści lat minęło", "Wojna domowa" - to tylko niektóre z jego przebojów.
Matuszkiewicz urodził się 10 kwietnia 1928 r. w Jaśle. Dzieciństwo spędził we Lwowie, gdzie uczył się gry na akordeonie i fortepianie. Po wojnie przeprowadził się z rodziną do Krakowa, gdzie dorastał i zbierał pierwsze jazzowe doświadczenia - rozpoczął naukę gry na klarnecie i saksofonie i klasie Średniej Szkoły Muzycznej.
W 1949 r. przeniósł się do Łodzi, gdzie studiował na wydziale operatorskim Łódzkiej Szkoły Filmowej. Na przełomie lat 1950-51 założył amatorską grupę „Melomani”, działającą przy łódzkim oddziale YMCA. W zespole grali: pianista Andrzej Trzaskowski, basista Witold Kujawski, perkusista Witold Sobociński oraz trębacz Andrzej Idon Wojciechowski.
W 1954 r. muzyk brał aktywny udział w organizowaniu krakowskich „Zaduszek Jazzowych”, których głównym animatorem był pisarz Leopold Tyrmand. Z „Melomanami” Matuszkiewicz wziął udział w pierwszych edycjach festiwalu jazzowego w Sopocie, prowadząc ulicami miasta pochód grający jazz nowoorleański. W 1958 r. był członkiem pierwszego jazzowego zespołu, który wystąpił w warszawskiej Filharmonii Narodowej.
Po ukończeniu studiów, „Duduś” zamieszkał w Warszawie i związał się z klubem „Hybrydy”. Od 1958 r. stał na czele zespołu „Traditional Jazz Makers”.
W 1964 r. został zaproszony przez pisarza i krytyka muzycznego Joachima-Ernsta Berendta do wzięcia udziału w filmie „Jazz aus Polen”. Wystąpił w nim jako członek grupy „All Stars”, obok Krzysztofa Komedy, Jerzego Miliana, Andrzeja Kurylewicza, Romana Dyląga i Tadeusza Federowskiego.
Już wcześniej zaczął komponować muzykę do polskich seriali i filmów. Jest autorem ścieżki dźwiękowej takich seriali jak „Czterdziestolatek”, „Barbara i Jan”, „Kapitan Sowa na tropie”, „Wojna domowa”, „Stawka większa niż życie”, „Alternatywy 4”, „Janosik”, „Stawiam na Tolka Banana”, „Podróż za jeden uśmiech” i „Kolumbowie”.
Przeboje napisane przez Matuszkiewicza nuciła cała Polska - „Zakochani są wśród nas”, „Tak bardzo się zmienił świat”, „Nie dla mnie sznur samochodów”, „Mam ochotę na chwileczkę zapomnienia”, „Panie Kowalski, panie Kwiatkowski” czy „Tylko wróć”.
W 1997 roku Matuszkiewicz został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2006 r. saksofonista otrzymał medal Złoty Helikon krakowskiego „Jazz Clubu”, a także statuetkę Baranka Jazzowego „Piwnicy pod Baranami”.
Do niedawna występował w warszawskim klubie jazzowym „Tygmont”, przez wiele lat był uczestnikiem jesiennych spotkań jazzmanów a Tatrach na „Jazz Campingu Kalatówki”.
Wcześniejsze lata w Hybrydach wspominał w piosence Wojciech Młynarski:
„Ach to był szał, gdy <Duduś> grał na saksofonie
Tworzył styl mych najlepszych chwil mych młodych lat
Każdego dnia nadzieja szła w białym welonie
Spotkać mnie, zaprzyjaźnić się, iść razem w świat
I wciąż na Mokotowskiej
Gdy zmierzch spóźnia się troszkę
Tych chwil starym Hybrydom żal
Gdy nastrój trwał i <Duduś> grał na saksofonie”.