O czym należy pamiętać, składając deklaracje?

„Osoby w spektrum autyzmu zderzają się ze ścianą. To ściana opinii społecznych, stereotypów, nieustających prób dopasowania się do świata osób neurotypowych. Boli mnie, gdy rodzice wstydzą się autyzmu swoich dzieci i go ukrywają. Wyjątkowość tych dzieci jest tłumiona, bo rodzice boją się, że diagnoza stanie się dla nich stygmatem” – napisała Jekaterina Fedotova w poruszającym wpisie na jednym z portali społecznościowych.

Rada Samorządu Rejonu Trockiego nie wyraziła formalnej zgody na wynajem pomieszczeń na potrzeby spotkań polskiej społeczności. W czwartek, 27 marca, większością głosów zdecydowała, że udostępnianie pomieszczeń dla trockiego oddziału Związku Polaków na Litwie (ZPL) na zasadzie umowy o wynajmie (lit. panaudos pagrindais) nie będzie możliwe. Natomiast władze rejonowe zapewniają, że dostęp do pomieszczeń w rejonie nie będzie ograniczany.

Dzieci, które dzwonią lub piszą na Linię Praw Dziecka, często interesują się nie tylko tym, jak rozwiązać problemy w domu, ale dzielą się także wyzwaniami w relacjach z rówieśnikami. Jednym z największych zmartwień dzieci i młodzieży są trudności w znalezieniu przyjaciół, konflikty z nimi i strach przed ich utratą. Obrońcy praw dziecka zapytali członkinię Stowarzyszenia Psychologów, psychoterapeutkę Marinę Guptor, jak pomóc dzieciom w tych sprawach.

Zadzwoniłam do cioci i dowiedziałam się, że stało się to, co prędzej czy później stać się musiało: w naszej wsi pojawili się obcy. Już od dawna mieszkańcy widzieli znaki zapowiadające ich przybycie. Najpierw były szepty „ten sprzedał ziemię”, „ta sprzedała ziemię”. Potem pojawiły się we wsi maszyny budowlane i szepty zaczęły dotyczyć konkretnych wizji architektonicznych: „powstanie tu hotel”, „będą kotydże”, „powieszą litewskie flagi na masztach”. Bo wieś polska do bólu. Znają się wszyscy od kilku pokoleń. Na tych samych cmentarzach leżą. Wiedzą wszystko, widzą wszystko. Idąc przez wieś, dzień dobry, dzień dobry mówią. Jadąc przez wieś, rękę na powitanie podnoszą.