75 lat temu, 1 listopada 1946 r., w uroczystość Wszystkich Świętych, Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie. Późniejszy papież Jan Paweł II i święty Kościoła katolickiego przyjął je z rąk metropolity krakowskiego kardynała Adama Sapiehy, w prywatnej kaplicy Arcybiskupów Krakowskich przy Franciszkańskiej 3.
Było to wyjątkowe wydarzenie ze względu na to, że w uroczystość Wszystkich Świętych zwykle nie udziela się święceń prezbiteratu. Kardynał Sapieha podjął jednak taką decyzję i wkrótce wysłał młodego księdza na studia do Rzymu.
Mszę prymicyjną Wojtyła odprawił następnego dnia, na Wawelu w krypcie św. Leonarda, gdzie są pochowani polscy królowie i bohaterowie narodowi. Kolejne prymicje miały miejsce przy konfesji św. Stanisława w Katedrze Wawelskiej, w kościele św. Stanisława Kostki na Dębnikach, a następnie – w kościele parafialnym pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach.
Karol Wojtyła jako młody człowiek planował poświęcić się literaturze i teatrowi. Podczas II wojny światowej studiował na tajnym Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i grał w Teatrze Rapsodycznym w Krakowie. Założyciel tej sceny i przyjaciel Wojtyły, Mieczysław Kotlarczyk, wysoko ceniąc jego talent, zachęcał go do wyboru dramaturgii.
Wspominając decyzję o wyborze drogi kapłańskiej, w 1979 r. podczas I pielgrzymki do Polski, Jan Paweł II z właściwym sobie poczuciem humoru wspominał swój wybór przed zgromadzonymi na Skałce w Krakowie.
W uroczystości święceń i prymicjach księdza Wojtyły w listopadzie 1946 r. uczestniczyli jego krewni i przyjaciele, m.in. ci związani z Teatrem Rapsodycznym. Na Wawelu była obecna jego chrzestna matka – Maria Wiadrowska – starsza siostra mamy Karola, Emilii Wojtyły.
11 listopada 1946 r. ksiądz Karol Wojtyła po raz pierwszy udzielił sakramentu chrztu. Nowo ochrzczoną była córka Haliny Królikiewicz-Kwiatkowskiej i Tadeusza Kwiatkowskiego, przyjaciół Karola z lat szkolnych i studenckich.
Wkrótce potem ksiądz Karol Wojtyła wraz z kolegą z seminarium, Stanisławem Starowieyskim, wyjechał na studia do Rzymu, dokąd wysłał ich kardynał Adam Sapieha.
W książce „Dar i Tajemnica”, wydanej w 1996 r. z okazji 50-lecia święceń kapłańskich, Jan Paweł II pisał o swojej mszy prymicyjnej w krypcie św. Leonarda: „pragnąłem uwydatnić moją żywą więź duchową z historią Narodu, która na Wzgórzu Wawelskim znalazła swą szczególną kondensację”.
Kardynał Franciszek Macharski (zmarł w 2016), metropolita krakowski, następca kardynała Karola Wojtyły, w audycji Polskiego Radia z 1996 r. powiedział, że książka Jana Pawła II powstała, aby złożyć „świadectwo o Bożych dziejach w życiu człowieka i duszy ludzkiej”.
źródło: PAP, fot. Getty Images/ Franco Origlia
Więcej na ten temat
