Rozpoczęło się porządkowanie zespołu budynków klasztoru Misjonarzy w Wilnie

Foto: BNS/Žygimantas Gedvila/15min.lt
podpis źródła zdjęcia

Rozpoczęło się porządkowanie jednego z najpiękniejszych zespołów budynków barokowych Wilna – świątyni i klasztoru Misjonarzy. Prace konserwacyjne rozpoczną się najpierw od prawo-wschodniej wieży kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego. Remont wieży odbywa się na koszt Biura Ekonomistów Archidiecezji Wileńskiej.

Jak wynika z raportu Archidiecezji Wileńskiej, docelowo ten zespół budynków ma być dostosowany do potrzeb pielgrzymów odwiedzających Wilno.

„Odrodzenie kościoła i klasztora Misjonarzy rozpocznie się od konserwacji wieży wschodniej. Prace związane z zarządzaniem dziedzictwem wymagają dużych nakładów, więc sama konserwacja elewacji z wieżami może trwać od 2 do 3 lat. Mamy nadzieję, że w przyszłości jeden z najpiękniejszych zespołów barokowych Wilna będzie otwarty dla pielgrzymów i gości miasta” – mówił Mykolas Juozapavičius, ekonomista Archidiecezji Wileńskiej.

W ramach projektu przystosowania zespołu do potrzeb pielgrzymów, pomieszczenia klasztorne zostaną przygotowane do zakwaterowania pielgrzymów, a przestrzeń kościelna – do organizacji imprez. Wygląd klasztoru misyjnego i zespołu kościelnego zostanie zachowany, a terytorium uporządkowane. Podobnym przykładem aranżacji i ulepszenia obiektu zabytkowego jest kościół św. Michała i Klasztor Bernardynów, w którym obecnie mieści się Muzeum Dziedzictwa Kościelnego, Centrum Konferencyjno-Artystyczne „Arkangelas" i inne organizacje.

Zespół Wileńskiego Klasztoru Misjonarzy i Kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego to jedno z najważniejszych zainteresowań architektonicznych związanych z tożsamością kulturową historycznego centrum Wilna.

Kościół ten został założony przez klasztor misjonarzy w 1695 roku. Z powodu braku funduszy budowa trwała 35 lat. W 1706 roku dach kościoła spłonął w pożarze. Budowa została wstrzymana w 1708 roku z powodu najazdu armii szwedzkiej, w latach 1709-1710 z powodu epidemii dżumy. Budowa i dokończenie dużego, murowanego kościoła było możliwe dzięki funduszom przekazanym przez szlachtę. Wśród takich darczyńców był kasztelan nowogródzki Antoni Nowosielski. Dzięki jego datkom w 1722 r. zbudowano wieże kościelne i fronton. W 1730 roku kościół został konsekrowany w imię Wniebowstąpienia Pańskiego. W latach 1750-1754 według projektu Jonasa Kristupasa Glaubicasa podwyższono wieże kościelne, zbudowano frontony, w latach 1755-1756 ukończono dobudowę kościoła, a elementy te zostały bogato zdobione sztukaterią rokokową. Od tego czasu fasada główna kościoła niewiele się zmieniła, choć była wielokrotnie odnawiana.
źródło: JZ / ELTA, fot. BNS/Žygimantas Gedvila/15min.lt
Więcej na ten temat